آمار
وب سایت:
خاطره پرواز
این روزها می گذرد و خاطرات پرواز فراموش خواهند شد
پرواز بر اوج قله های مهربانی ، دانایی و سنگ صبوری
درست است که بسان قایقی به گل نشسته
لحظه های مستاصل ماندن بین دریا و ساحل است
اما می توان امید داشت که خداوند موجی خواهد فرستاد
که قایقم را به آغوش گرم دریا برخواهد گرداند .
می دانم دل قایق سرد است و قلب پر از درد و داغ
اما چه می شود کرد ؟ چگونه می توان نگاه ها را
به سمت و سویی دگر هدایت کرد تا ناجوانمردانه ...
نمی دانی چه شوری در سرم بود
نمی دانی چه شوقی در پرم بود
نمی دانی چه بودم آن زمان ها
کجا روز جدایی باورم بود ؟
نظرات شما عزیزان: